Pożegnanie
Miłości uraconej
Nie wiem już ile czekałem
lecz gdy przyszła musi odejść
bo dzieli zamiast łączyć
bo rani zamiast goić
choć cieszy i daje szczęście
to daje też łzy i rozpacz
nie jest ta i nie w tym czasie
zostać chciała lecz nie może
czas ucieka mi przez palce
innej nie trafie już chyba
jak boli to pożegnanie
nigdy nie pozwalaj odejsc prawdziwej miłosci
autor
F@CELIUS
Dodano: 2004-12-13 22:40:33
Ten wiersz przeczytano 509 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.