Pożegnanie
Zaskoczeni, że to właśnie my
Zrozpaczeni, że się kończą sny,
Zapatrzeni, jeszcze wstecz
Już nie szukamy się,
Już nie znajdziemy się
Winą obciążyć można każde z nas
Ja chciałam zdążyć
Ty miałeś czas
Ja chciałam czekać
Ty spieszyłeś się
Gdzieś nam po drodze zginął wspólny sens
Żal w Twoich oczach
W moich oczach łzy
Też nie znasz słowa
By powiedzieć mi,
Mimo, że kochasz,
Musisz dalej iść.
autor
constelacja
Dodano: 2015-08-17 13:23:35
Ten wiersz przeczytano 624 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Pożegnania zawsze są smutne.
Pozdrawiam
Pożegnania zawsze są smutne.
Pozdrawiam
Bardzo ładnie :)
Wspaniale poprowadzona myśl świetnie dociera do
czytelnika.Trochę smutku lecz refleksja bardzo
ładna.Zachwyciła mnie również puenta.Pozdrawiam miłego
wieczoru.
Ładnie i refleksyjnie ujęta samotność. Wiersz rozbudza
wyobraźnię. Pozdrawiam:)
smutno aczkolwiek...mam podobny stan-pozdrawiam
Aleksandro, Ewo z Paju, czy jak Ci tam, może Ewo Brown
i tak już niebawem wszyscy będziecie razem. Nawet Ty
dosłownie jak i Twój Luby będziecie nierozłączni,
bowiem jesteś POTĘPIONA!
życie często zaskakuje,,,,pozdrawiam :}
Zosiak, taa, kilka powtórzeń i można zrobić z tego
piosenkę! Dzięki za inspirację. Już łapię za gitarę :*
Dla mnie, dobry tekst piosenki.
tak, powinno być iść
zdecydowanie
Bardzo ładny, choć smutny.
A czy na końcu, zamiast pójść, nie pasowałoby bardziej
iść? ;) Wg mnie brzmiałoby lepiej, ale to oczywiście
tylko moja sugestia.
Pozdrawiam!