Pożegnanie
Wiersz ten napisałam dwa lata temu, kiedy drzwi samochodu się zatrzasnęły i pozostała pustka.
Tak trudne są rozstania, gdy serce cicho
płacze,
uśmiech na twarzy, łez moich nie
zobaczysz.
Wystarczyła chwila, byś zostawił moje
ramiona,
teraz pustka w życiu, a ja osamotniona.
Znowu długie miesiące ciebie nie
zobaczę,
zabierasz swoją rodzinę, jedziesz za
pracą.
Zasmucona, usiądę sobie wygodnie,
wychowałam jak umiałam - oddałam cię żonie.
Komentarze (35)
Najsmutniejsze są rozstania, pożegnania. Pozdrawiam.
Smutno...
Poprostu życie.
Pozdrawiam :)
Pożgnania są zawsze trudne.
Czy piszesz o synu czy też jako peelka piszesz o
bliskiej ci osobie? Rozstanie to zawsze jest i
będzie...amputacją.
Pozdrawiam serdecznie:))