Pożegnanie jesieni
pożegnam jesień wymownie
słotą tęsknych słów
i zeschłych liści płaczem
i do twoich stóp upadnę
dywanem umierającej zieleni
a ty zdepczesz mnie
a potem zapomnisz
jak wypłowiałą w słońcu trawę
smaganą po twarzy
chłodnym północnym wiatrem
nieubłagany czas upływa
kalendarz na ścianie umiera na daty
a ty wyrywając kartki z serca kalendarza
cierpliwie czekasz
na pierwszy śnieg za oknem
który przykryje ślady
mojego smutnego pożegnania z jesienią
Robert Kruk, 21.08.2007r.
autor
Robert Kruk
Dodano: 2007-08-22 00:05:40
Ten wiersz przeczytano 1085 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
"Pożegnanie jesieni" wypełnione jest pięknymi
metaforami, które wyrażają jakiś smutek, tęsknotę,
której nie da się zaspokoić ...
Myślę, ze to nie jesień kolejna pora roku, ale o
jesieni uczuć tutaj mowa...
Nie myśl o tym co będzie
ciesz się tym co było
czas wprawdzie mija lecz wiesz już co to miłość.
Jeszcze lato wszędzie wokoło a nam przyszło czytać
piękne jesienne strofy...
"nieubłagany czas upływa
kalendarz na ścianie umiera na daty" ładne porównie ,
czytając Twój wiersz pływa sie po marzeniach .....
Pozegnanie jesieni w twoim wierszu to kolory krajobraz
urzekający pięknem słowa..i metafor...brawo...
Bardzo dobry wiersz. Nie będę go "rozbierać" na
czynniki pierwsze, by nie odbierać mu czaru jesieni.
Bardzo smutno i bardzo tęsknie zrobiło się w tym
wierszu....
"Trzeba zeby z czyjegos powodu bolalo serce. Dziwne,
ale bez tego zycie byloby puste" - bez tego nie
powstal by en wiersz - doskonaly w swej bytnosci
Ladny,smutny wiersz.Bardzo lubie jesien,jej nastroj i
kolory.
Wybiegasz w jesień, a jeszcze lato trwa ze wszystkimi
swoimi kaprysami, ale lato:)))
Pomimo tej swoistej wycieczki w przyszłość niedaleką,
wiersz oddaje swoim klimatem smutny, nieubłagany upływ
czasu. A z miłością może nie będzie tak źle:)
Pieknie zegnasz jesień ale poczekaj jeszcze odrobine
.Ja jeszcze o niej nie myśle cieplutki wiersz ładnie
dobrane słowa.