Pożegnanie lata - część Vi i...

Nikt nie czuje się zmęczony,
polonezem zachwycony
wróbel Ćwirek głośno ćwierka :
przyszła pora na oberka !

Jest wspaniale – mówię szczerze,
gil w objęcia wilgę bierze,
tańczą kruki i jaskółki,
jemiołuszki i kukułki.

Trzy wesołe przepióreczki
proszą teraz do poleczki,
zataczają koło gile,
bąki, osy i motyle.

Pan Skowronek rozbawiony
czule szepce do swej żony :
myślę, że mi przyznasz rację,
czas, by podać już kolację.

Jeszcze chwilkę – mój kochany
bo tort nie był próbowany,
zobacz – proszę, już go kroją,
goście już w kolejce stoją.

Dzięcioł nie wie, co ma począć,
pewnie chciałby już odpocząć,
tort by bowiem chciał spróbować
ale musi dyrygować.

Sowa o tym pomyślała :
przerwa w tańcach ! – powiedziała,
nasz dyrygent wciąż pracuje,
niech torcika więc skosztuje.

Za godzinę jest kolacja,
pachnie cała restauracja
od dań różnych i bigosu,
z tłustych dżdżownic super sosu.

Poprawiając nieco piórka
wstała z miejsca Baj- Przepiórka,
wszyscy więc w skupieniu siedzą,
po co wstała – dobrze wiedzą.

Choć nieśmiało ciut się czuje
wiersz o lecie recytuje,
lato nim pożegnać chciała,
prawie miesiąc go pisała.

Nikt na tańce nie ma chęci
bo się łezka w oku „kręci”
ale mądra Pani Sowa
proponuje je od nowa.

Tak jak prawie w karnawale
wszyscy bawią się wspaniale,
różne także są atrakcje
nikt nie czeka na kolacje.

Wnoszą jednak mięs półmisy
i bigosu pełne misy,
wszyscy raptem więc zgłodnieli
i biesiadę rozpoczęli.

Tańce trwały aż do rana,
do dziś jestem niewyspana,
na festynie bowiem byłam,
owocowe soki piłam.

autor

DanutaD

Napisany: 2008-09-30 Dodano: 2008-09-30 14:34:54

Ten wiersz przeczytano 1759 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie