Poznałem

Dla kobiety

Poznałem dzisiaj z rana
Dziewczynę o oczach ciemnoorzechowych
Znowu kobieta cud uczyniła
I zamieniła mózg pojemny w malutki orzeszek

Ma skórę jak kakao rozpuszczone w przestrzeni
I włosy koloru mahoniu
Zamieniła moje nerwowe połączenia organiczne
W stertę konfetti – och, jakie piękne!

Jednak nikt się o tym nie dowie
Za wyjątkiem kartki papieru
A imię wybranki będzie znać
Tylo serce – jakie to głupie.

Dlaczego to tak?
Czemu nie spróbuję?
Odpowiedź prosta
I złożona zarazem.

Boję się odrzucenia
Zbyt wiele zaznałem pogardy
Jest piękna, ale ja jestem słaby
Jak motyl w dłoniach górnika

Modlę się tylko do Boga o taką kobietę
Ale On ma ważniejsze sprawy na głowie
Niż kobieta wyśniona z mych marzeń.
Nie wyda mi ani tej ani innej.

Bo sam mam sobie wybrać
A ja…. Nie potrafię!
Mimo mojej doskonałości
Nic nie potrafię uczynić.

Sparaliżowany jestem.
Nie wiem co robić.
Czy ktoś mi pomoże?
Albo weź pałę i dobij do licha!

I nic, nic, nic.
Słodka bezczynność?
Dawno nie pamiętam równie gorzkiego
Lenistwa

która pewnie tak jak inne okaże się niespełnionym snem

autor

Dairya

Napisany: 2007-04-26 Dodano: 2007-04-26 22:11:31

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie