Z pożółkłej fotografi
Kiedyś , dawno temu, usłyszałem przecudowny głos Roberty Flack w przepięknej balladzie "Killing me softly" ...
Za jedną druga mknie,
ucieka w dal,
godzina za godziną,
już nie liczę ich.
Odchodzą gdzieś wspomnienia,
już spłowiałe od szeptania...
Odchodzą gdzieś jak sny.
To było wczoraj. Dziś,
już minął wiek.
Jutro pójść do niej miałem,
już spóźniłem się.
Pustynią dzień się stanie,
po pustyni ludzie błądzą...
Z pożółkłej fotografii
cień jej spogląda w bok.
Co jutro mi się przydarzy,
kto mi odpowie, kto spyta,
Co słychać?- nie wiem sam.
Smutkiem przemyję twarz
i wytrę w śmiech.
To, co trwać wieczność miało,
już pokryła rdza
Nigdy nie pytaj o coś,
na co tak trudno odpowiedzieć.
Zabieram parę zdjęć.
Wtedy to postanowiłem napisać własne ( nie związane z orginałem) słowa do tej piosenki... A wiele lat później przypomnieli sobie o niej The Fugiess
tajga
Komentarze (7)
"To co wieczność trwać miało..." Dlaczego brak wiary w
wieczność?! Dlaczego wszystko ma się tu kończyć?!
Jedno wiem... nie pozwolę na to, żeby całą wieczność
błądzić samej.... ps uwielbiam Killing me softly...
Ciekawy wiersz. Pełen tęsknoty i niespełnienia. W ich
aurze odchodzą godzina za godziną. Odchodzą chwilami
nawet wspomnienia. W tekście za najciekawszy uważam
ten fragment:
Smutkiem przemyję twarz
i wytrę w śmiech
Pięknie i nostalgicznie... o przemijaniu, o tym, ze
jutro, to już za późno... Została pożółkła fotografia,
a Ty uśmiechasz się poprzez smutek i idziesz
naprzód... Trzeba iść.
Ja tez nie znam tej ballady ale musi byc piekna
,pieknie ubralas słowami a wyobrażnie każdy ma wiec na
pewno ona sie właczy sama, podoba mi sie .
Nigdy nie pytaj o to na co trudno odpowiedzieć -
przewodnia myśl prawdziwego zaufania.
Nie znam tej ballady, ale chętnie bym jej
posłuchała....... Pożółkła fotografia - zobaczyłam ją
oczyma wyobraźni, czytając Twój wiersz...
/Smutkiem przemyję twarz
i wytrę w śmiech./
skuteczna kuracja odmładzająca cerę :) Ładnie napisane
i warto było pokusić się pod melodyjkę!