Pozwól
Pozwól
Pozwól mi Boze odzyć
jak pole odzywo,
po gorącym lecie
cy po mrożnej zimie…
Coby znowu serce
równo bić zaceno
i coby się trzymać,
jak sie cłowiek trzymie…
Pozwól mi dozyć wiesny
ciepłej, zieleniućkiej
i kielusków i zółtyk
prymul na polanie
i, śpiewu skowronków
ponad orocami
jeśli kozes, to syćko
z Twej woli sie stanie…
Nie zazieleniejem jak pole,
nie zaśpiewom jak ptosek
ino moja głowa barzej
pojaśnieje.
Pozwól niek rozum
jaki jest ostanie.
Coby Ci piyknie
za syćko dziękować
i pisać to,co cujem
Stworzycielu Panie.
Komentarze (26)
ciężko się czytało, nietypowe słowa, ale bardzo fajne
.
piękna prośba w formie modlitwy do Boga...pochylam
głowę w milczeniu...pozdrawiam..
Piękna prośba do Boga. Wzruszyła mnie.
(spróbuję,mam nadzieję,że wyjdzie) ;Pis co cujes bo
piknie pisujesz i czyta sią to fajno :) .teraz
normalnie -Bardzo ładny wiersz+
i pozdrowienia
No i napisała co cuła..syćko :)..Bóg wysłucha.. M.
wiersz pełen ufności i pokory wobec
Stwórcy,wdzięczności za to co zsyła nam los...
Dawno mnie nie było ale właśnie wczoraj wróciłem.
Dopiero dziś doczekałem się twojego wiersza. Jak
zwykle przepojony modlitwą.
piękny wiersz , ciepły .... pozdrawiam
piękna prośba do Boga, na pewno zostanie
wysłuchana...wiersz ładny, ciepły, pełen
kolorów...miły w odbiorze...pozdrawiam
wszystko zależne od Pana, bardzo wyraźnie autorka
podkreśla; wiersze Twoje Skoruso głęboką wiarą są
nasiąknięte, dlatego zawsze z uwagą i namaszczeniem je
czytam.
Tego (o czym tak pięknie piszesz) Ci życzę.
piękne i przejęte uczuciem śpiewanie do Boga o
utrzymanie jasności umysłu i serca w drodze do Niego
:)
Bóg wysłuchuje szczerych modlitw.
człowiek ,gdy tylko chce potrafi wiele... Ładna jest
ta rozmowa z Bogiem pełna ciepła i mądrości...
Piękny wiersz pisany wiosennie z prośbą do Stwórcy i
marzeniem by przeżyć klejne dni w darach natury
ubranych w przeróżne kolorowe kwiaty. Mam nadzieję że
Niebo wysłucha tak wspaniałej modlitwy i wiosna bedzie
jak w tresci wiersza.