Pozwól mi

Wiedziałam,że Poeta potrafi modlić się słowami...ale
Twój Wiersz jest piękną Modlitwą!

nie możesz odejść, Bóg nie pozwoli, nie dobiegła
jeszcze kresu misja Twoja, zabrakłoby nam tu na ziemi
po prostu anioła

Każdy z nas chce ,żeby zostało coś gdy
odejdziemy...każdy chce aby go zapamietano i
wspominano...Czytając ten wiersz, dochodze do wniosku
że Zasada "Carpe Diem" jest słuszna i ze jest
najwłaściwszą drogą do poczucia spełnienia:D,Piękny
wiersz

Ja współczuję ludziom chorym. Może nie rozumiem do
końca co to walczyć o życie (?) ale ... kiedy czytam
taki wiersz, nie mogę wyjść z zadumy: Skąd w autorce
aż tyle pychy? Tyle buty i przekonania o własnej
niezbędności dla świata? Dla mnie to naprawdę
niepojęte ... "Myślę że dałeś mi natchnienie Panie
Ale dni życia już mi chcesz odbierać" - ile tu w tym
kawałku pychy (!) żeby się z Bogiem samym kłócić.
'Wiesz że tak dużo mam do powiedzenia' - czyżby?
'Mądrości wieku...... pamięć o legendzie" aż tak????

wiem co się przeżywa w takiej chwili, rozumiem Ciebie
doskonale- sam tego doświadczam, życzę zdrowia i dużo
siły

Wzruszył mnie wiersz Twój, jest taki smutny...
jakbyś testament życia tu składała... serce
wrażliwe... cały Twój majątek... więcej już nie
napiszę... nie mogę... życzę jednak, nie odchodź
jeszcze w tamtą drogę...

takie swoiste rozprawianie o sobie i zyciu oraz
przemijaniu, Wprawną ręką napisany poemacik. Pobudza
do refleksji