Pozwól przeminąć
Zanim odejdziesz z moich myśli,
dzisiaj już wiem ze tak się stanie,
proszę, raz jeszcze mi się przyśnij,
by mnie uwolnić pożegnaniem.
Urwij się z balu "Wszystkich Świętych",
by mroki duszy mej rozjaśnić,
gdy świtem się rozproszą lęki,
przytul się do mnie i znów zaśnij.
Samemu trudno, choć gdy trzeba,
wspomnieniem płyniesz w moich strofach,
lecz to za mało, więc mi przebacz,
gdy innej dzisiaj mówię - kocham.
Kiedy odejdziesz z moich myśli,
to we wspomnieniach pozostaniesz,
ktoś inny w sercu mym ze wszystkim,
dla ciebie moja wieczna pamięć.
Komentarze (17)
A ten mocno wzruszył- mocn.
apiękny wiersz! Pozdrawiam:)
Trudno pogodzić się z brakiem miłości, to strasznie
boli, przestać kochać, łatwiej.
Miłość to najpiękniejsze, co nas może w życiu spotkać,
ale może też nas zabić.
Pozdrawiam:)
Miłość pozostawila pamięci ślad i wyrzeźbione w sercu
znamię,ktore o casu do casu tryska
melancholią.Pozdrawiam serdecznie.Przepiękny wiersz.
Zadumałam się. Cieplutko pozdrawiam
Jakie piękne pożegnanie z uczuciem, które przeminęło:)
Cudny melodyjny i zadumany jak wszystkie Twoje:)
Pozdrawiam ciepło:)
Ładna spowiedź...+
Pozdrawiam.
Witaj,
piękne szczere wyznanie,
pozdrawiam.
Pięknie wyrażone uczucie... :)
Wspomnienia są dla nas darem jeśli są dobre...
Sliczny wiersz:)Pozdrawiam cieplutko:)
Jak pisał ksiądz Twardowski "śpieszmy się kochać
ludzi tak szybko odchodzą". Wiersz skłania do zadumy.
Pozdrawiam
Niech tam kto co chce pisze czy gada, ja uważam, że po
przeczytaniu tego wiersza pomilczeć wypada.
Karatku cudny,czuły, śpiewający wiersz.
Przeczytałam z wielką przyjemnością i zabieram sobie.
Pozdrawiam serdecznie!
"Precz z moich oczu!... posłucham od razu,
Precz z mego serca!... i serce posłucha,
Precz z mej pamięci!... nie tego rozkazu
Moja i twoja pamięć nie posłucha."
Jakoś mi się skojarzyło z Mickiewiczem :)
Bardzo ładny Twój wiersz. Mimo tęsknoty za minionym.
Właśnie te tęsknoty piszą wiersze...
Pozdrawiam słonecznie :)
Piękny pełen zadumy.
Pozdrawiam.