Pragnę

...miłość...

Widzisz mnie?
Już nie musisz,
rozpaczliwie uciekać.
Powtarzam to zawsze!
Moje usta,
zmarszczone samotnie,
Wołają do ciebie.
Czekają, czekają,
na dotyk twoich.
Chodź podążam.
Własną drogą.
Czekam na to,
bym mógł!

Poderżnąć ci gardło,
poczuć zaschniętą krew.
Połamać ci ręce,
odciąć nogi,
tępym nożem.
Byś już nie narzekała,
na mnie więcej.
Wydłubać ci oczy,
przeciąć palce.
Byś mogła poczuć,
rozkoszny ból!
Gdy mnie obejmujesz!
Z twoich włosów,
zrobię mocny sznur.
Okaleczę ci twarz.
Zwiążę, by żyły,
wyszły na wierzch.
Postawie przy piecu,
rozpalę ogień.
Poczekam aż spłoniesz.
Dopiero, gdy usłyszę,
głośne jęki!
Wyciągnę nóż,
przebije ci serce.
Poczujesz lekkie ukłucie.
Krew, którą mi oddasz.
Wleje do naczyń.
Napijemy się,
za twoje zdrowie!

Anioł śmierci,
Przychodzi i patrzy.
Aaaaaaaaaaa!
To nie to samo,
co łyk zimnego whisky.
Chcę poczuć,
twój oddech.
Stanąć przed prawdziwym,
oślepiającym obliczem.
Usłyszeć głos.
„Masz mnie,
gra skończona!
Oddaje się,
cała tobie!”

Podszedłem do niej,
rozbiłem butelkę szampana.
Pchnąłem i patrzyłem,
jak cierpi.
Skosztowałem czerwoną wątrobę.
Uniosłem głowę!
Aby rozkoszować się,
śmiercią kobiety,
którą kocham.
Miałaś się,
nie poddawać kochanie!

...może być chora...

autor

JIJ

Napisany: 2008-03-01 Dodano: 2008-03-04 18:29:54

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie