Pragnienie
Czuje się sam, jesteś, ale jakby Cię przy
mnie nie ma,
Potrzebuje Cię tu, lecz nie mogę nigdzie
znaleźć.
Jedno jest pragnienie w sensie mego
istnienia,
Byś pokochała mnie mocno i była już ze mną
na stałe,
Jednak do kochania nie można zmusić
nikogo,
A moje serce kocha mocno tylko Ciebie
jedną,
Gdy będziesz chciała to pójdziesz gdzieś
inną drogą,
Ale wiedz...
Że obojętność w miłości jest największą
tragedią.
Szczęściem jednego człowieka jest drugi
człowiek,
Tobie pragnę oddać me serce, by darzyć Cię
uśmiechem
Bo jesteś marzeniem wyjętym spod mych
powiek
Lecz pamiętaj...
Że bycie bez osoby kochanej staje się
grzechem.
Komentarze (10)
...zycie bez...jest grzecheM.Podoba mi sie , jak nie
wiem co...Co to ludzie nie wymyślą...Ekstra
Ostatni wers powala, jest niesamowicie przekonujący,
teraz to ani chwili sie nie zastanowi , lecz w Twych
ramionach sie ukryję tak myśle, Ewa
Gorące i bardzo szczere wyznanie miłości. Mi się
spodobało. Szczególnie "jedno jest pragnienie w sensie
mego istnienia". To zdanie ma niesamowity klimat.
Pragnienie ładnie opisane...Mam nadzieję,że zostanie
przez Nią zrozumiane...
...."szczęsciem jednego czlowieka jest drugi
czlowiek"...te slowa tak pieknie brzmia w Twoim
wierszu, ale nie zawsze tak sie da...wiem jedno, to
smutne gdy o milosc trzeba prosic...
Wiersz ciepły, pełen miłości i oddania - tęskny. Dobry
wiersz.
wiersz ma wymowę tęsknoty i potrzeby bliskości nieźle
skonstruowany i prawdę mówi że bez miłości być to
jest nieuczciwe bo jest grzechem
Zmusić nie, ale przekonać? Rozmawiać, rozmawiać bo
rozmowa to lekarstwo dla duszy.
To fakt do kochania nie mozna zmusić .
Miłość wprawia w ruch wszystko dokoła.
Twój wiersz choc ciepły miły to jednka tak bardzo
proszący ze się boję.
Nikogo nie można zmusić do miłości, ale można jej
nauczyć.