Pragnienie

Dla Marty

Przepraszam Cię Rybko
Za te wszystkie męki
Ale ja też przeżywam
Wewnętrzne udręki

Ach mój koteczku
Nie rób już tego
Wróć i pozostań
Do dnia ostatniego

Przemyśl to proszę
Raz jeszcze dokładnie
I nie mów że idziesz
Lecz zostań na zawsze

To bardzo mnie boli
Gdy “odchodzę” mówisz
Ale może kiedyś
Znów się obudzisz

Ja nie mam już siły
Staczać ciągle bojów
Wróćmy do siebie
I żyjmy w spokoju

Jak musisz odejść
To odejdź po cichu
Wiedz że ja czekam
Na Ciebie w kąciku

Może kiedyś wrócisz
Mam taką nadzieję
Ja będę czekał
Na moje pragnienie

wierzę w Ciebie Stefan

autor

Stefan_49

Dodano: 2007-04-06 18:35:22

Ten wiersz przeczytano 370 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie