Pragnienie
Byłeś dla mnie pragnieniem,
Wiecznym życiem , westchnieniem.
Byłeś dla mnie ukojeniem,
Jak dla pustynnego wędrowca woda.
Byłeś dla mnie kimś więcej niż tylko
kolegą,
Lecz to wszystko prysło.
Nie potrafiłam okazać swoich uczuć,
Nie potrafiłam spojrzeć prosto w Twe oczy
I powiedzieć kocham.
Znalazłeś inną,weselszą,śmielszą.
Nie znającą słowa strach .
Moje słowa nic nie znaczą.
Mały płomień,który mógłby zacząć się
palić,
Nagle zgasł bez najmniejszego
wytłumaczenia.
Komentarze (7)
Dziękuję serdecznie
Ja droga Ewelino powiedziałam wprost że ,,Kocham"
niestety nie wziął tego na poważnie i chyba stchórzył
bo ,,,
Pięknie wyrażone uczucia pozdrawiam serdecznie
tak to w życiu bywa, że jedna ze stron jest
nieszczęśliwa
pozdrawiam :)
Dziękuję
Daj mi szansę , a będę taki jakbyś chciała i będę cię
kochać,
to smutne ale może chwilowe - więcej odwagi życzę:-)
pozdrawiam
Smutny wiersz