Prawda
Bo tak to już jest, nie próbuj zmieniać mnie. taka już jestem...
,, Prawda"
Każdy kto me wiersze czyta,
wciąż zastanawia się,
dlaczego one są tak pesymistycze?- każdy
dziwi się,
a jak mam pisać, gdy ciągle jest źle?
mam pisać dobrze jak jest mi źle?
żyć w kłamstwie by innym lepiej było,
ja taka nie jestem - nie umię, nie
potrafię,
niech nikt nie każde mi pisać,
że życie jest darem, pięknem i milością,
że należy je wielbić calym sercem i
radością,
życie mnie strasznie rani, wciąż stawia mi
wyzwania,
wciąż krzywdzi mnie - Bóg nie reaguje na
moje wyznania,
każe mi żyć, jak już nie umiem,
jak płaczę i wszystkiego żałuję,
nie umiem się zmienić, wciąż jest tak
źle,
taka jest prawda,
takie życie jest,
więc proszę was- nie każcie mi kłamać w
wierszach tych,
kłamstwem jest życie moje- bardzo złe i
srogie,
potrzebuję pomocy,
lecz nikt mnie nie słyszy,
oddalam się od wszystkich,
ja już zniknąć chcę,
Boże - proszę cię usłysz w końcu mnie!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.