Prawda (naga)

Stanęła przede mną Prawda
w zwiewnej sukience z ćwiekami
na głowie miała wianek z kaktusa
a w ręce palący dynamit.

Stanęła przede mną Prawda,
zerwała suknię jednym ruchem.
Uśmiech słodziutki wysłała
a w ustach trzymała ropuchę.

Stanęła przede mną Prawda
Całkiem naga, bez ubrania
Wyciągnąłem do niej rękę
zabiła mnie bez wahania.

Bądź tu człeku teraz mądry
spróbuj spojrzeć Prawdzie w oczy.
Może TY będziesz miał szczęście
i Twój los się tak nie potoczy...

autor

beztalencie

Napisany: 2006-06-19 Dodano: 2006-06-20 08:45:17

Ten wiersz przeczytano 569 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie