PRĘCICHO

Cicho, cicho, cicho, cicho,
Wystaje z łóżka pręcicho.
Sterczy w górę nadzwyczajnie
I dźga w "de" nieobyczajnie.

Jak ja teraz się położę?
Gdzie ja na noc członki złożę?
Może dzielny kowal Zdzicho
Upierniczy to pręcicho.

Albo jakaś śmiała dama
Zrobi sobie dobrze sama
I wprowadzi się w stan błogi
Biorąc sterczek między nogi.

Cicho, cicho, cicho, cicho,
Wystaje z łóżka pręcicho.
Niech już sterczy bez obrazy,
Bo powiększy się trzy razy.

Jakoś sobie z tym poradzę,
Choć metody wam nie zdradzę.
* * *
Niech to teraz porwie licho,
Ktoś prze cicho na pręcicho.

autor

KapRysiek

Dodano: 2011-11-30 11:38:07

Ten wiersz przeczytano 391 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie