PRECZ Z MEGO SERCA
miłości wielka trudna i okrutna
dlaczego dusza zawsze tonie w smutkach
trwaj tak w oddali aż wieki przeminą
tylko wspomnieniom nie daj nigdy zginąć
choć dech zapierasz i za gardło ściskasz
pozwól odetchnąć i spokój odzyskać
wiem będę kochać tak przez życie całe
jak ciężkie brzemię mam udźwignąć dalej
zwodzisz i ranisz sypiać też nie dajesz
po co mi byłeś na tej ziemi rajem
pamięcią zawsze będę tylko z tobą
smakujesz mi jak zakazany owoc
precz z mego serca łez już nie wyciskaj
to kres miłości pozostały zgliszcza
chcę cię pożegnać chociaż z wielkim
żalem
moje tęsknoty zasnuł kiru całun
Komentarze (23)
Smutny, ale ladny wiersz.
Miłość można wyrzucić z oczu ale z serca nie...
Pozdrawiam serdecznie :)
Takiej milosci nie sposob zapomniec.Za mistrzem :
"Na kazdym miejscu i o kazdej dobie,gdziem
z toba plakal,gdziem sie z toba bawil
wszedzie i zawsze bede ja przy tobie,
bom wszedzie czastke mej duszy zostawil"
Przepiekny wiersz Ewciu +++
Ładny lecz smutny wiersz, ja bym poprzestawiała
zwrotki wiersza,ostatnia byłaby pierwszą itd...byłoby
ciekawiej
Precz z mego serca mhmmmmmmmm i co serce
posłuchało...serce nie sługa...serce głuche jest na
takie słowa...jak serce kocha to cierpi i nadal
kocha...nie ukrywam że wiersz mimo swojego smutku
porywa ;)...Pozdrawiam serdecznie:)
kiedy ktoś zrani i zostawi, trudno się z tego
otrząsnąć...chce się zapomnieć, a nie da się..wiersz
dobrze przedstawia uczucia drążące człowieka po
rozstaniu z drugą osobą
bardzo smutno Ewciu :(Serce niestety nigdy rozsądku
nie słucha:9 Ładnie napisane, jeżeli można ładnie
nazwać smutek :( Pozdrawiam ciepło Ewuniu ....
Witaj:) przeczytałam z przyjemnością, to taki
"kobiecy" temacik:) Miłość, jej brak, porzucenie
i...tęsknota. Niby taka niekonsekwencja kochania, ale
tak bywa. Oj, rozgadałam się a chciałam rzec, że
przypadł mi do gustu Twój wiersz. Całuski ślę,
niestety pada.
Prawdziwe cierpienie może spotkać nas tylko ze strony
tych, których kochamy.Ten Cię kocha, przez którego
płaczesz-mówią...Ciekawie, "mickiewiczowsko" ujęty
temat.Pozdrawiam :)
"Precz z mej pamięci, nie, tego rozkazy twoja i moja
pamięć nie usłucha". Jedenastozgłoskowiec, jak u
Mickiewicza, li tylko. Adama nomen omen. komentator
też Adam, zgadzam się z nim, ale nie jeden worek soli
można zjeść i Mickiewiczowi nie dorównać. Niemniej
jednak temat wiersza zawsze aktualny.
"po co mi byłeś na tej ziemi rajem" tak, gdyby tylko
można było zapomnieć
Bardzo ładnie:)
Kolejna miłość która rani, która nie daje ukojenia.
Masz rację - wyrzuć z serca ten niepotrzebny ołowiany
balast. Pozdrawiam
Jedno odchodzi, drugie się rodzi! Pozdrawiam!
Miłości odejdż i zostań, cóż miłość czasem taka
trudna...
Bardzo ładny wiersz,pozdrawiam miło:)