Preludium do miłości...

To było wiosną, gdy kwitły kwiaty
Gdy z barwnej tęczy poświaty
Przebiły się krople, spadające z nieba
I niczego więcej nie było nam trzeba.

Siedzieliśmy razem przy starej studni
Podczas gdy deszcz o rynny dudnił
Stwarzając pozór angielskiego walca
Ty poprosiłeś mnie wtedy do tańca.

W kałuży smutku stopiliśmy bóle
Załagodziliśmy ich wspomnienia czule
I odeszliśmy z tej pięknej łąki,
Na której nadal płaczą skowronki.

autor

KaRa.

Dodano: 2007-10-30 14:37:39

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie