Pretensja
Życie, dlaczego sprawiasz ból
zginając nas jak słabe drzewa,
swój los dźwigając codziennie
miłość chcemy wymodlić nadzieją.
Pozwalasz roić złudne wizje,
jak fajerwerki, co tylko błyskiem,
rzuconą w twarz rękawicą
na pojedynek wyzywasz, życie.
W zapatrzeniu, miłowaniu upartym
płoniemy ogniem, którego starczy
ledwie na jasną chwilę, w której
ona królową, on jej królem.
autor
Biala dama
Dodano: 2009-10-23 10:58:04
Ten wiersz przeczytano 591 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Wiersz refleksyjny, dpbrze napisany.
"miłość chcemy wymodlić nadzieją."...chyba wiarą. W
nadziei już żyjemy i dlatego to takie bolesne,
rękawica, walka, król i królowa miłości, tylko w
nadziei...wiaro zrealizuj to, spełnij nadzieję, niech
stanie się rzeczywistością. Pozdrawiam.:)
wiersz dobrze napisany, zmusza do refleksji...nie
zawsze w życiu jest kolorowo...pozdrawiam
wiersz przemawia, bardzo dobry. pozdrawiam.
życie smaga batem a rany długo się goją smutny wiersz
ale tak bardzo chcemy żyć pozdrawiam
No tak... W odniesieniu do słów z piosenki S.Sojki,
"życie nie tylko po to jest, by brać i aby żyć, siebie
samego trzeba dać" Często słuchając jej, zastanawiam
się dokąd sięga granica "dawanie" a gdzie zaczyna się
już oczekiwania. Czy życie można dzielić na "dawanie i
oczekiwanie" Wiersz smutkiem okraszony, może gdzieś
nadzieja, której brak, bo ...dlaczego właśnie tak.
tego płomienia każdy szuka cale życie ,pewnie warto
jednak... chociaż potem boli:) Ładny wiersz
Bo życie to nie jest bajka a treść mi się podoba :)
bo życie takie jest nie może być wszystko pięknie za
to wiersz ładny+
pretensje.....ze przynosisz ból,z emiłosc
zanika...wyzywasz na pojedynek - ale kogo
zycie..zaczepnij z netrza siebie sily a poczujesz jak
bardzo potrafisz pokonac takie słabosci...naprawd
warto..zajrzec..pozdrawiam...