W proch
Co po nas będzie za sto lat
wciąż niepokoi cię pytanie
choć doskonale o tym wiesz,
że tylko garść prochu zostanie.
Jeśli przy którejś alei cmentarza
na grobie pomnik postawi rodzina
po latach może ktoś napis przeczyta
świeczkę zapali i powspomina.
Więc zamiast martwić się za życia
tę sprawę powierz ludzkiej duszy
jeżeli wierzysz, że jest nieśmiertelna
to w dalszą drogę ona wyruszy…
autor
zdzisław
Dodano: 2014-04-10 12:38:13
Ten wiersz przeczytano 670 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Może dobre wspomnienie i serca utęsknienie.
Ważne jest jaką spuściznę po sobie pozostawimy. Poeci
- wiersze. Może pamięć dobrego. Pozdrawiam
często zapominamy ze jesteśmy tylko prochem.....
pozdrawiam :)
Przeraża mnie ta myśl. Pozdrawiam