próg nosa

Ps. Postaram się Wam, Kochani w
wolnej chwili coś poddawać, choć
w dni robocze nie za bardzo mam
siłę i wytrzymałość na poezję..

Dziękuję 2x; powikłana uroda to
jakby nie popatrzeć jeszcze nie
brzydota - mam taką nadzieję. A
szczerze mówiąc: pisząc dziwnie
mogę 'pozbyć' się wszystkiego co
mnie trapi - nie rozbierając na
środku pola kpin i szyderczości.

Wiersz powikłanej urody.
Zrozumieć - jeszczem za młody.

:):):)

Dla mnie jesteś magikiem , twoje wiersze to prawdziwe
szyfrogramy swoich zmagań i odczuć, a jednocześnie
każdy czytający może się na swój sposób utożsamić z
treścią. Pozdrawiam

Dziękuję! Następnym razem napisz
proszę: "o kniaziu kamuflażu" bo
do mistrza mi raczej daleko. :-)

O mistrzu kamuflażu ciekawych tu przekazów. Zaczynam
rozumieć...

o wał podzięk.. hi, hi, ha, ha, ho, ho, holik

Niełatwo iść przez życie pod słońce...

Przecież życie, to wzloty i upadki. Ślę moc
serdeczności i uścisków:)

kłaniam się nisko

Każdy wers zdaje się przedstawiać fragment
abstrakcyjnej sceny, którą mogę interpretować na różne
sposoby, więc …
SKACZĘ Z UKOSA PRZE TEN PRÓG NOSA … i dostrzegam:
walkę z własnymi ograniczeniami,
dążenie do zrozumienia istoty rzeczy,
konfrontację z trudnościami życiowymi,
refleksję nad relacjami rodzinnymi i dziedzictwem,
oraz kilka innych, mniej znaczących, które zapewne
miałeś w myśli wiodącej.
Tak to już jest, że Twój styl, ale moja interpretacja.

(+)