Prognoza na jutro

Krajobraz po burzy...

Wiersz zmusza do przemyśleń, zastanowienia się nad
sztuką współistnienia w rodzinie.

Już forma wiersza potęguje napięcie dramatyzmu.

Ciekawy, mocny wręcz. Super pokazane życie porównane
do pogody. Świetny pomysł! Pozdrawiam cieplutko.

"Źródła wyschną.
Zabiorę dzieci - jak ty mi wszystko."
Smutny, ale może "po burzy" zaświeci słońce.
Serdecznie pozdrawiam

Ale chaos. Rzeczywiście musiała być porządna burza.
Pozdrawiam:)

Fajniście! jak zwykle u Ciebie Dorotko++++++

Pozdrawiam pięknie:)

Bardzo wymowne, napisane pięknym, poetyckim językiem -
gratuluję!
Pozdrowionka!

Dzieci to skarb, reszta to dodatki do życia.
Jak zwykle, świetny.
Pozdrawiam:-)

Nie ma jutra...Wiersz świetny, jak zwykle.

Ach te marzenia... marzenia... Ale sobie pomarzyć
można, a czasem może nawet warto, bo kim byłby
człowiek bez marzeń? Hot-dogiem bez parówki?
Bardzo udany wiersz.

Ukłoniki.

Prawdziwa z życia wzięta "apokalipsa". Pozdrawiam:)

Po burzy / życiowej również / świeci słońce, trzeba
mieć nadzieję, że przyjdą jeszcze pogodne dni.
Ciekawy przekaz wiersza.

Pozdrawiam+++

Ponury obraz, ale bardzo ciekawy wiersz. Takich i
podobnych przypadków aż się roi i coraz więcej. Kończy
się jakiś etap, a zaczyna nowy jeszcze nam wszystkim
nieznany...nasza przyszłość. Pozdrawiam

Prognozy mają to do siebie, że bardzo często się nie
spełniają.

Koniec czyjegoś Świata... wyraziście i ciekawie
napisałaś,

pozdrawiam, DoroteK

...a miała być pogoda dla bogaczy!
Bywa:(
Świetnie ujęłaś temat - Dorotko!