Prośba

Jestem samotna jak ten dziad stary
Życie! Powiedz za jakie to winy i kary?!
Nie karz mi siedzieć ciągle w samotności
Cisza i ład rozpruszy mi kości!
Tchnij w me życie choć trochę zabawy
Niech mój świat szary i starawy
Ujrzy choć najmniejszą paletę kolorów
Niech nie będzie już więcej zatorów
Jak narazie to czuję się stara
Jak upiór na cmentarzu i jak polna mara
Wśród grobów serc zatwardziałych
I istotek małych
Wszyscy gdzieś idą pozytywnie nastawieni
Tam gdzie życie blaskiem się mieni
Tylko pamiętajcie moi kochani-
TO CO JEST UŁUDĄ, ŻADKO ZOSTAJE MIĘDZY NAMI...

autor

niesia

Napisany: 2007-11-04 Dodano: 2007-11-04 16:57:18

Ten wiersz przeczytano 638 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie