Prośba poety
„Non omnis moria...”
Przyjdzie czas, że cmentarne dzwony wnet
zabiją
ten jedyny raz dla mnie – pierwszy i
ostatni
i wspomnieniem rozmytym życie me pokryją
ci aniołowie dźwięczni, a tak
delikatni...
Kiedy po latach będziesz trzymać w swojej
dłoni
poety słowa, które w żywej duszy dławił
niech usta się uśmiechną, oko łzę uroni
ku sercu, które tobie w słowach
pozostawił...
autor
GłośnySzept
Dodano: 2007-11-30 00:15:40
Ten wiersz przeczytano 815 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Twoja prośba napewno zostanie spełniona bo piszesz
przepiękne wiersze
oto jakim jakim majątkiem obdarza poeta...
Z ufnością o śmierci piszesz. to dobrze. Nie należy
sie jej bać. wiersz podoba mi się. Pozdrawiam.
"Kiedy po latach..." gdy już nas zabraknie, słowa
zapisane inaczej zabrzmią... wiersz bardzo ładny.
każdy poeta marzy skrycie by pamiętano o nim gdy
skończy swe życie...ładnie
Na nagrobek, ku pamięci. +. powodzenia!