Prośba zwykłej Marty.
Nie niszczmy tego co Pan Bóg stworzył dla nas..
Płatki róż..
Kropla rosy..
Zimny wiatr..
Puch chmur..
Uwiecznie dziś..
Uwiecznie jutro..
Niech to piękno..
Zostanie na zawsze..
Nie niszczmy tego..
Co najpiękniejsze.
O tyle proszę..
Ja.. zwykła Marta..
autor
megan216
Dodano: 2006-12-25 10:23:32
Ten wiersz przeczytano 496 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.