prośba o życie

zaczaruj mnie
wyrwij ten mrok
z mojej duszy

rozbij to szkło
w moich wrogich oczach

wykorzeń chwasty
w zaniedbanym sercu

na dłoni-
na dłoni mnie nieś
przez pola łąki rzeki
przez złote gwiazdy, sen

zamień mnie w łabędzia
najpiękniejsze zwierzę
(choć jako młode nie wygląda dobrze)

w łabędzia-
będę dumnie wznosić głowę
na tej smukłej, długiej szyi
a gdy umrzesz, gdy odejdziesz
będę rozpaczliwie kwilić

i odpłynę-
i odpłynę jeszcze dalej

więc zaczaruj mnie
w miłość

[niedopracowany]

autor

Dusza Niespokojna

Napisany: 2011-03-29 Dodano: 2011-03-29 11:55:26

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie