Prosisz mnie
prosisz mnie oto
co ci się należy
w tygodniu
i w niedzielę
miłość
bierz garściami
jak grona dojrzałe
smak ich znasz
jesteśmy
razem tyle lat
te kwiaty
drogę nam znaczą
są one
w oknie
i wazonie
czas
nigdy nie umiera
to my powoli
odchodzimy
sięgając
wyższej półki
nie możemy
się martwić
gdy złota jesień
w oczy zagląda
i gwiazdy
na niebie rozbłysły
moje życie jest
dzięki tobie
jednym pasmem radości
tego się trzymam
a gdy nadchodzą
smutne chwile
to nie jest
koniec świata
przecież ja żyje
po to by cieszyć się
każdym dniem i tobą
Autor Waldi
Komentarze (17)
Tak to już jest ale w sumie fajnie że prosi.
Pięknie to powiedziałeś. Podziwiam Was.
Pozdrawiam ciepło :)
tylko pozazdrościć:))
z prawdziwym podobaniem:))
Wzruszający!
Pięknie.
Dobranocki Tobie i Żonie:))
Pięknie Waldi, miłość znosi wszelkie humory i
niedostatki , pozdrawiam :)
...piękny wiersz...
Wspólne przeżywanie...
Miłego weekendu:)
Tak trzymać... pozdrawiam:)
ładnie o wspólnej miłości:)
Tylko zazdrościć...
Wspaniałe wyznanie - właśnie dlatego jesteście
szczęśliwi, bo się kochacie i szanujecie. Udanego dnia
z uśmiechem
Pięknie o miłości, świetna puenta, pozdrawiam
serdecznie.
pięknie o codziennej miłości.
Wiersz jest cudny.
Bardzo piękny.