Prostak
Kim że jest „prostak”,
spytał mnie ktoś.
Spójrz na mnie,
odpowiadam swym życiem,
tym, co posiadam,
tym, jaki jestem.
Zwykły człowiek,
Nie mający swojego kąta,
Mający nic.
Wielkie nic.
Przechodzień taki jak każdy inny,
ten, który może dziś patrzył na Ciebie.
Kim że jest „prostak”,
spytał mnie ktoś.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.