Proszę, nie mów...

Ciągle szukam odpowiedzi
na dręczące mnie pytania
szukam wiary i nadziei
słów zachęty do kochania

lecz daremnie wciąż się trudzę
widać płonne me nadzieje
rano kiedy znów się budzę
nad milczeniem Twym boleję

ponoć kochasz, choć inaczej
tak z dystansem, po swojemu
czy Cię kiedyś, gdzieś zobaczę
mówisz -kiedyś, proszę, nie mów.

autor

yolkaw

Napisany: 2007-04-03 Dodano: 2007-04-03 00:36:38

Ten wiersz przeczytano 404 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie