Proszę pana jestem nie ubrana!

Proszę Pana jestem nie ubrana.
W pieleszach porannych, w negliżu.
W alkowie nocy, w spazmach paraliżu.
W Ateńskim Akropolu, w mauzoleum w Halikarnasie.
W świątyni w Efezie, pod więżą Eiffela w Paryżu.
W ochotę odziana, ze wstęgą napięcia.
Gusła, miłosne ekstrakty, ckliwe zaklęcia.
Cała w staraniu, erosa kupidynem nastręczam.
Pachnidła, mirra, zmysłowych trunków tęcza…i nic.
…
Teraz Proszę Pana?!
Teraz to ja jestem ubrana…

autor

niepoprawnygrafoman7

Dodano: 2009-09-26 13:48:09

Ten wiersz przeczytano 1319 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Satyra Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie