Protest żony

Pewien Pan już od rana,
biega wściekły bo nie ma śniadania.
Żonka się wielce obraziła na niego,
klnąc coś pod nosem srodze.
Powiedziała mu dość i basta,
Śniadanie chceż zjeść mój luby?
więc rusz w drogę na zakupu do miasta.
Poszedł chłopina do miasta,
myśli po drodze tak sobie.
Kupie kiełbasę,cebule i jajka,
smaczna jajecznice będzie jak bajka.
Stoi w kolejce biedaczysko,
przed min dwie panie rozgadane.
Opowiadają sobie jaki protest podjęły wielki,
dość już tego nie ma prania,sprzątania ani gotowania.
Słucha tak i w duchu sobie tak myśli,
lepiej kupię bukiet kwiatów i czekoladkę dołożę.
Bo znając swoją żoneczkę będę musiał,
prasować,prać i zmywać podłogę.

autor

Basia.andrutek

Napisany: 2015-01-18 Dodano: 2015-01-19 00:16:12

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie