(prowadzisz mnie wszędzie)
prowadzisz mnie wszędzie. palce nieśmiało
dotykają powiek-
rozłożone na fragmenty oswajają się z moim
imieniem. późna
pościel łączy nasz sierpień- szereg
drobnych przyjemności spływa
po piaskowych warkoczach.
pikantne wieczory podtrzymują twoje
kształty, wilgotne wyznania
oplatam wokół krzyczących ud. za oknem
ulewne deszcze patrzą
na własne marzenia. cała jestem w nagości,
przez wieczność mam
cię pod bezsennym językiem.
podbrzusza wzbierają głęboką tęsknotą. przy
tobie nie potrafię
grzecznie stać.
autor
Izabela0906
Dodano: 2009-08-09 13:19:02
Ten wiersz przeczytano 422 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
bardzo dobry wiersz. ciesz sie szczęściem jak
najdłużej, warto utrwalać chwile by kiedyś ożyły, jak
kiedyś fotoplastikony. pozdrawiam ciepło :)
nie pytam quo vadis, wiem już dokąd idziesz:) Iz, z
ogromnym podziwem stawiam wielki +:) ludzie nie wierzą
w szczęśliwe zakończenia bajek, ale zawsze będą je
opowiadać swoim dzieciom:) serdeczne:)
piękne, piękne, piękne. Bez takich chwil, życie i
rozumienie miłości - było by czysto teoretyczną
spekulacją. Pozdrawiam
chyba musisz usiąść, bowiem żylaki pewne, a czy
zapłatą będzie szczęście pełne? złuda i uluda to
bliźniaczki siostry, a jeśli trafisz na krytykę ostrą?
i cię pokaleczy? czy dziecko uciecze?