Przebieranka
Zagubiłam wszystkie słowa.
Nie chcę więcej już miłości.
Nie chce uczuć które ranią,
Chce znów zamknąć się w nicości.
Chce samotnie spędzać ranki,
Dni, wieczory, popołudnia.
W samotności tak bezpiecznej
W styczniu, kwietniu, aż do grudnia.
Po co ranić własną duszę?
Po co własne serce ranić?
Oddasz z siebie prawie wszystko
I pozwalasz myśli mamić.
A samotność daje pustkę
Z nią nie musisz nawet marzyć.
Popatrz w siebie , tak jak w lustro,
Zapnij maskę na swej twarzy.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.