Przebudzenie

Otwieram oczy
hałas rozlepianych rzęs uderza w skronie
światło zamyka je z powrotem
z czasem przyzwyczajenie
nieobecność twoja kaleczy mój świat
znów rozpadło się to po co wyciągnąłem ręce
usta otwarte całują przestrzeń
łopotaniem wbijam kolejny gwóźdź w żebro
poza, pion-poziom jak wdech-wydech niezdecydowanie
może zaczekam, aż usnę
wtedy będę mógł iść
przed siebie

autor

Bastart

Napisany: 2006-04-10 Dodano: 2007-06-26 08:06:17

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie