"Przebudzenie"
Zapadłam w sen
zapomniałam kim jestem
uciekłam w iluzję
pustą euforię
cisza spowiła
moją duszę
deszcz beznadziei
padał każdego dnia
nagle zasłona opadła
promień słońca wpłynął
do ciemnego pokoju
obudziłam się
Boże
prawie przespałam
swoje życie
autor
AnnaZłotnik
Dodano: 2015-05-21 08:35:09
Ten wiersz przeczytano 454 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Smutno na końcu,ale i zbawiennie
z otrzeźwieniem,nawet gdy coś prześpimy,możemy jeszcze
próbować pewne rzeczy nadrobić,
a poza tym dobrze,że to tylko sen:))
Pozdrawiam Aniu serdecznie:)
często sen wypiera życie.
Pozdrawiam serdecznie
Koniec super Aniu:))
ładnie.... przebudzić się w porę to już sukces ...
pozdrawiam:-)
piękne,,, przebudzenie,,, pozdrawiam
Piękna i mądra puenta
w dobrym wierszu.
Miłego dnia
Dobrze że w porę się obudziłaś czas zacząć żyć
pozdrawiam:)
dobrze gdy w odpowiedniej porze zdamy sobie sprawę z
powagi sytuacji :)