Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

przebudzona we śnie

jak dalia w cienistym ogrodzie
od dawna przez deszcz zaniedbanym
pochyla głowę ku ziemi
spadają kolejne płatki

drżą liście
/Ogrodnik nie patrzy
zajęty słoneczną stroną/
zasnęła
biegnie ku światłu
uśmiecha się

nie zapomniał

Dodano: 2017-01-22 14:43:23
Ten wiersz przeczytano 1457 razy
Oddanych głosów: 48
Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Wiara
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (49)

MariuszG MariuszG

Słoneczny uśmiech zawsze ściąga uwagę... ogrodnika ;-)

Pozdrawiam

waldi1 waldi1

a jednak pamiętał ... facet kochany ..

AMOR1988 AMOR1988

Często takie przebudzenia niosą ze sobą różne nie
przewidywalne rzeczy.

Xenia1 Xenia1

Dobry ogrodnik , pamiętał. Pozdrawiam serdecznie.

Ola Ola

Ładnie Aniu:-)
Pozdrawiam:-)

Stella-Jagoda Stella-Jagoda

Sugestywne, dobre przeslanie wiersza.
Pozdrawiam:)

krzychno krzychno

z uśmiechem:)

Pozdrawiam:)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

wystarczy sie usmiechnac, Ogrodnik lubi sloneczne
strony:)
dobre przeslanie,

pozdrawiam:)

Zosiak Zosiak

Ten Ogrodnik nie zapomina...
Miłego wieczoru.

Halina53 Halina53

Czasem potrzeba takiego przebudzenia, drżenia liści i
uśmiechu...rzeczywistość powraca....pozdrawiam
serdecznie i piękne dzięki za słowa pozostaeione pid
wierszem u mnie...chwytają za serce....ukłony

Gay Gay

Piękna w nim jest nadzieja :)

pozdrawiam Turkusowa

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Jakże często nasza wiara
w opiekę Boga słabnie lub
nawet gaśnie, ale pomimo
tego nasze ziemskie uczynki
znajdą sprawiedliwą ocenę
kiedy zaśniemy, niczym wierszowa
kalia.
Moc serdeczności Aniu:}

DWC. DWC.

ciekawie, z nadzieją, idzie ku wiośnie ?

Green_Green Green_Green

Kwiat miłości ( małżeństwa)...

Szary świt rozwiesza krople,
Niczym gwiazdy z oczu nocy
W ustach tęsknych słońca.

Wiatr na niebie promień budzi,
Rosa płonie ciepłem światła.
Oddech ziemi tańczy w sukniach.

Szarość znika w barwie złota
Dzień obraca wokoło dłonie,
Ziemia w zieleń sercem patrzy

I już miało być jak w bajce...

Kiedy szept wyrwany z cienia
W oderwanych płatkach Dalii,
Klęczy z pochylonym życiem,
Wyciągając zwiędłe skrzydła

- Spójrz...Spójrz i na mnie...

Wtedy z nieba mała drzazga
Jak iskierka dla ciemności,
W kwiat zajarzała...

I zakwitła takim pięknem,
Niczym wiosna...

Morał z bajki - najważniejsza w sercu iskra,
aby miała moc odwagi, niż zamknięty świat w ciemności.


ale się rozciągnąłem w słowie...:) pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »