Przebudzony

Powolutku bez jutrzenki
nowy dzionek się obudził
świergot ptaków dookoła
i cichutkie głosy ludzi

Choć za oknem jeszcze szaro
dom się budzi rozespany
krzesło stuknie, pies zaszczeka
odsuwanej szum firany

Zapach kawy się roznosi
słychać życie się budzące
chociaż gdzieś za siódmą górą
drzemie sobie jeszcze słońce

Budzi mnie przyzwyczajenie
mimo że dziś jest sobota
wybujały trawnik woła
czeka znowu mnie robota

Lub też Wena niegodziwa
która sama spać nie może
sprawdzić chce i skontrolować
czy przypadkiem coś nie tworzę

autor

Gregcem

Napisany: 2018-06-23 Dodano: 2018-06-23 07:22:50

Ten wiersz przeczytano 799 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie