Przecież nie rozmawiamy...

I wszyscy mi mówili,
Że jesteś moim przyjacielem
Tylko, dlaczego nie widzę Cię codziennie?
Dlaczego nie czuję spojrzenia ciepłego?
Dlaczego nie słyszę słów
Będących schronieniem przed światem?
I nie mówcie mi
O pustej modlitwie
Bo skąd mam pewność,
Że trafi do Ciebie?
I wszyscy mi mówią,
Że jesteś, tylko dlaczego Cię nie widzę?
A chce zwykłego dziecinnego wysłuchania,
Że nie jestem spełnieniem marzeń matki,
Że świat jest obojętny i okrutny,
Że ludzie są tak puści i bez miłości,
Że moim marzeniem jest stanąć na księżycu
Ale Ty o tym nie wiesz, no bo skąd?
Przecież nie rozmawiamy…

autor

xshanex

Dodano: 2008-12-12 13:35:49

Ten wiersz przeczytano 583 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie