przed obrazkiem
Ty nieodkryta próżnio
Gdy inni w Ciebie nie wierzą
I listy buntownicze piszą
I wiersze
Ja siadam przed Twoim obrazem
I jestem, zwyczajnie jestem
I wiem, że to mało
bo nie robię nic poza tym
Nie ma mnie tam
Gdzie Ciebie najwiecej
- w świątyni najgłuchszej wiary
Tam, gdzie człowiek winien być tylko
Twój
I dla Ciebie
A tak nie jest, bo wokół ludzie z okien
(postoją i znikną, tylko rzucą okiem)
spytają o miejsce w niebie
A za rogiem Ci,
Którzy dowodzą, że Cię nie ma
że taki jesteś zły i zsyłasz cierpienia
a gdy wrócą do domu
z tego buntu się otrząsną
usiądą przed obrazkiem jak ja
I Cię o dobre jutro poproszą
autor
Weronika20083
Dodano: 2017-03-17 19:36:38
Ten wiersz przeczytano 401 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Fajny i ciekawy wiersz;)pozdrawiam cieplutko;)
Ja najpierw dziękuję za to, że jestem i za to co mam
/zawsze są inni co mają mniej/, potem proszę o c.d.
Pozdrawiam a za wiersz +
mądrze i pięknie w wierze:) pozdrawiam niedzielnie
b.dobry wiersz
pozdrawiam :)
Dobry wiersz
bardzo mądre słowa, każdy patrzy w górę, prosząc o
dobre jutro.
pozdrawiam
Pięknie i z wiarą.
Poproszę i ja o dobre jutro.Pozdrawiam:)
Dobrze się czyta
Pozdrawiam :)
i ja za Olą - serdeczności
Ja też proszę o dobre jutro
Pozdrawiam