W przedleciu
I zbudowałeś dla nas dom.
Białe muszelki zamiast okien,
droga z kamieni, wieża, dzwon,
a wokół (tak jak sięgnąć okiem)
morze. I tylko nieba brak.
Pozrywaj chmury, aby zakwitł
poranek słońcem, zanim wiatr
rozłoży piasek na łopatki.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2017-02-24 08:29:40
Ten wiersz przeczytano 3248 razy
Oddanych głosów: 98
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (104)
Świetne metafory, refleksyjny przekaz do przemyśleń,
pozdrawiam ciepło.
Niewesoła, doskonała mini,
wspaniałe metafory.
Pozdrawiam Zosiu wiosennie :)
Poezja :-)
Cudo:)
Dla mnie jest to przekaz pełen refleksji.
Skłania do przemyśleń nad wartościami i potrzebami
życia.
Pozdrawiam.
Marek
i tak sobie czytam powoluteńku i pieszczę się każdym
słowem i zachwycam każdą metaforą... cudownie :-)
:) Dzięki, Xeniu.
Leon.nela, dziękuję za komentarz :)
Masz piękny dom nad morzem z muszelkami w oknach.+
pozdrawiam serdecznie.
i znów nad morzem nowy dom ,dom z piasku
budujesz go od lat już kilkunastu
i staje dom co rok jak nowy
a piasku tu tyle że nie widzę końca budowy
Madi :) Miło Cię widzieć :)
Zobaczyłam tytuł i już wiedziałam, czyj wiersz :).
Sławomir.Sad, dziękuję za poczytanie :)
Chmury są częścią natury :)
Podoba mi się.
Pozdrawiam
Anno, dziękuję za poczytanie :)
Ziu-ko :)
nockosłońca, dziękuję Ci :)
Muszelki w oknach i brak nieba, to w tym wierszu,
najbardziej wzrusza.
Miłego dnia:)