Przedostatni strzał

Kiedy napinasz łuk
wytęża się wzrok.
Swobodnie nadajesz
kształt mięśniom
kolor skórze
ciśnienie krwi

Obierasz cel
Oddychasz głęboko
Oddajesz strzał
Oddalasz wzrok

Po sumiennym nietrafieniu
przytrafia się
wyczekiwany długo
traf
zaślepiony
zdziczały

Czas na pokaz!
Nie tak łatwo opanować
Nieoswojone żądze
Strzała ląduje
w samym środku
sedna

Baśniowość
chwili
rozkruszyła
się
na
czaso-
przestrzenne
odłamki

To nie bajka…
Muskulatura chęci
nie wystarcza

Koncept
Nowo
Czyn

Kolejna runda
unaocznia
życiową
celność

autor

anyolek

Dodano: 2008-02-26 20:48:25

Ten wiersz przeczytano 645 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie