(Prze)ducho-wieniec

Na mogile pamięci maluję słowa otuchy
Szeptam słowa skryte w garści brzóz
Cienie tej wiosny otulają pierwsze stopy
Woda łez obmywa spokojnie
Ciepło słoneczne zapamiętania
Drążenia duszy korytarze zmarszczek
Zastygłe w skrze lodu
Topnieją w ciszy, to znów mrożą krew
Łagodnie wiruje płatek twego uśmiechu
Spokoju – na mym sercu rozbłysk
Gwiazd przeduchowieniu

Kocham Cię
Magnolio mego serca rytm
Spojrzenia

(duszy)

Cz.-Dz. 3.02.09' mojej miłej (ku pamięci)

autor

casiell

Dodano: 2009-02-03 11:44:17

Ten wiersz przeczytano 904 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie