***Przegrana***

Znów przegrana
tuła się
pomiędzy
zawieruchą łez.

Kamyki kopie
tak chaotycznie.
Czystą złością
ciska je
przez pustą czaszkę.

Bezcelowo grzebie
w pustych kieszeniach
i wtyka paprochy
w zaciśnięte jeszcze pięści.

Automatycznie
ugina się
pod pocałunkami
wiosennego słońca.
Twarz w bzach schowa,
ale najpierw muszą zakwitnąć...

***

Przyśnie na moment,
by jutro kopać znów
szaleńczo
po kostkach.

Połamie mi ręce,
zaszyje usta.
A niemy krzyk
wzbijać będzie
tumany kurzu
pod moimi rzęsami
od początku...

Życie znów dało mi takiego kopa, że przestałam łudzić się, iż mogę wygrać tą wojnę...

autor

Fifeczka

Dodano: 2007-04-30 15:33:57

Ten wiersz przeczytano 404 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie