„Przejażdżka”

Z cyklu wierszyki figliki

Jedzie Jasiek przez las żwawo, wiezie na rowerze
śliczną Kasię, która ma się ku Jasiowi szczerze.
Leśne dróżki, panna musi trzymać się Jasieńka,
rower często podskakuje, a rama nie miękka.
Jasiu, choć dżentelmen ze wsi, to zna się na rzeczy;
- Siądź na ramę, lecz inaczej - Kasia… siup… nie przeczy.
Jadą dalej, podziwiają przepiękną naturę,
Jasiu ździebko poczerwieniał…, bo było pod górę.
Kasia, czemu, nie wiadomo, też nieco zziajana…
dobrze, że już za zakrętem była panny brama.
Zeskoczyła z ramy zwinnie, poprawia sukienkę,
Jasiu (bo dżentelmen przecie), cmok dziewczynę w rękę.
Potem kłania się macierzy, już na rower wsiada.
Tutaj Kasia rozogniona matce opowiada:
- Piękny las był i sarenki po lesie biegały,
Jaś na ramie mnie posadził, trzymał tak czas cały.
Dróżka była wyboista, jak to w lesie, w borze,
rower, gdy podskoczył mocno, Jaśko jęczał: - o rzesz!…

Macierz patrzy na Kasieńkę, zdziwionymi oczy
- mówisz jęczał, kiedy rower na drodze podskoczył?
i siedziałaś na tej ramie… i nic nie wyczułaś?
Ja myślałam… dobry chłopak, a to kawal… zbója!
Spójrz na rower twego Jaśka, jeszcze jest przy bramce,
czy ty widzisz jakąś ramę?... on jeździ







na damce!

autor

Pan Bodek

Napisany: 2023-07-29 Dodano: 2023-07-29 01:55:15

Ten wiersz przeczytano 2589 razy

Oddanych głosów: 60

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie