Przekwitnięte kwiaty

Moje serce rozpada sie na drobne kryształki
Malutkich cierni
W tej mgle szukam po omacku
Swojego życia
Znajdując jedynie morze przekwitniętych kwiatów
Ze szmaragdowymi liśćmi
Wszystko mam u stóp:
Pustkę nagich skał
Wilgotną ścianę wiatru
Ratunek nagiej ziemi
I burzę rażącą blaskiem bladych piorunów
Złapiesz jednego i żyjesz dalej
Jak przedtem
Tylko kwiaty muszą zakwitnąć
A ciernie złączyć się w koronę serca

autor

poeta19

Napisany: 2004-10-25 Dodano: 2004-11-01 10:32:32

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie