Przełom

Przez osiemnaście lat kroczyłam przed siebie, do przodu
Nie zawsze w pełni świadoma tej ziemskiej wędrówki
W końcu doszłam do miejsca zwanego Przełomem
Nie udała mi się próba ukrycia przed czasem
Nadeszła pora by dorosnąć
Podjąć decyzje
Wybrać dalszą drogę
Dzisiaj życie szepcze mi do ucha:
”Nie jesteś już dziewczyną, ale jeszcze nie kobietą”
Więc będę szukać w sobie tej kobiety
Osoby silnej i niezależnej
Delikatnej i wrażliwej
Z ustami bez kłamstw i szczerymi oczami
Z otwartą dłonią i sercem
Chciałabym, żeby życie tej przyszłej osoby było słońcem dla innych ludzi
By przyszłe chwile oddychały w prawdzie
Teraz jestem marionetką w rękach własnych myśli
Robakiem, który wpadł w sidła pajęczyn życia
Rozbitkiem na nieznanej wyspie
Trudny to etap tej wędrówki
Jestem na postoju
Przełom- chwilą ciszy i skupienia
Czasem się tu tonie na gruncie niepewności
Już czas, by podsumować dzieciństwo i się z nim pożegnać
Ale ciężko jest zostawić za sobą coś, co było wartościowe
Przeszłość doprowadziła mnie do tego rozdroża
Do tej życiowej pułapki
Wiem, że zawsze będę z tęsknotą w oczach patrzyła wstecz
Odwracała twarz w stronę gasnącego słońca
Już za parę miesięcy ruszę w przyszłość stawiając odpowiedzialne, dorosłe kroki
Mam nadzieję, że się nie potknę o żadną skałę słabości
i nie upadnę
Kiedyś odnajdę w sobie tę właściwą kobietę
Lecz teraz muszę przetrwać ten przełom

autor

Saandra

Napisany: 2006-10-15 Dodano: 2007-08-21 09:53:12

Ten wiersz przeczytano 406 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie