Przemija

Mijają minuty, godziny, lata, dni wiele,
Wszystko pędzi, wszyscy ludzie, lecz nikt we własnym ciele,
Zdanie do zdania, od słowa się zaczyna,
Przemija...wszystko, to tej zwrotki maksyma.

Pędem do przodu, teraz też o tym mowa,
Biegnij, złap, jeszcze szybciej-idealne tego słowa.
Cóż, taki już schemat światła małego,
W mej głowie powstał-co jutro?nie powiem ci tego.

Mogą pomóc ogólne przeczucia, wyobrażeń nieskończenie,
Żyć marzeniami?-realnego świata przecież upodlenie.
Masz przyjaciół i bliskich, staraj się ich uszczęśliwić,
Wszystko przmija, możesz stracic czas by to uczynić.

Liczy się zapał, w grze twardość, elastyczny na zewnątrz,
Każdy ma receptę swoją wypływającą z wewnątrz.
Sposób na to by być sobą,
To jak mały ludek nad wielką wodą.

autor

RADEK#1

Dodano: 2007-05-09 15:15:41

Ten wiersz przeczytano 419 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie