Przemijanie

Urodziłam się; dorosłam; umarłam.
Moje dni dobiegły końca.
Odeszłam nieznana, zapomniana.
Ktoś przechodząc koło mego grobu zatrzyma się; popatrzy;odejdzie.
I znów zostanę sama.

Urodziłam się, by żyć.
Dorosłam, by kochać.
Odeszłam, by zapomnieć.
Odeszłam na zawsze.
Poszłam na Pola Elizejskie.
Teraz "żyję" tylko sobie, bym "pamiętała" przeszłość.
Przeszłości nie można zapomnieć.
Wspomnień wymazać z pamięci.
One pozostaną na zawsze w mym sercu!

autor

Czykita 69

Dodano: 2005-05-31 20:35:30

Ten wiersz przeczytano 371 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie