Przemijanie
Pod nogami szeleszczą liście
usłane brunatną czerwienią,
nastrój jesieni cieszy młodych,
iskrzących promieniami życia.
Natura z dnia na dzień odmienia
zadbane klomby w kształcie koła,
stare drzewa szumią przeszłością,
wspominają tych, co odeszli.
Na ławeczkach ci sami goście
co wczoraj karmili gołębie,
te same rozmowy o życiu,
przemijającym czasie, bólu.
Czas nie zatrzyma się, chociażby
przystanęły wszystkie zegary,
młodość Srebrnym Globem odjedzie,
promienie zaświecą dla innych.
autor
WOJTER
Dodano: 2018-01-08 16:35:04
Ten wiersz przeczytano 1540 razy
Oddanych głosów: 59
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (65)
Świetna refleksja pozdrawiam serdecznie;)
bardzo dobry refleksyjny przekaz ...czasu nie
zatrzymamy :-)
pozdrawiam serdecznie życząc samych dobrych chwil w
Nowym Roku:-)
Bardzo mi się wiersz podoba.Pozdrawiam serdecznie;)
Czas nie zatrzyma się, fakt! Piękny wiersz, serdecznie
pozdrawiam-)
Ma agarom tak samo jak arek wożniak, ten obrazak z
zycia jest tak samo piekny jak i smutny, pozdrawiam
Czas przemijania w pięknym wierszu.
Pozdrawiam :*)
Choć przemijania nic nam nie osłodzi,
to trzeba się z nim godzić!
Pozdrawiam!
Na ławeczkach ci sami goście
co wczoraj karmili gołębie,
te same rozmowy o życiu.
ten fragment ujął mnie najbardziej.
serdeczności w nowym roku Tereso :)
Taka kolej rzeczy...
Pozdrawiam :)
Ładna zaduma nad przemijaniem Teresko.
Pozdrawiam serdecznie
Grażyna :)
Ładnie choć ze smutkiem.
Pozdrawiam :)
Sorry za dwukrotne "niestety". Jakoś wlazło bez
pytania...
Życie jak rwąca rzeka, zbyt szybko w kierunku morza
ucieka.
Niestety nie ma na to rady, niedawno jeszcze dzieci.
Dzisiaj dorośli a jutro niestety stare dziady.
Taki to już życia los, czas zbyt szybko ucieka
i śmieje się nam prosto w nos.
Piękny wiersz.Pozdrawiam. Miłego wieczoru ;)))
Z lekkim smutkiem, ladnie.
Pozdrawiam:)
ładnie :)